Hoe kom jij tot bloei?

Er zijn van die dagen dat je je net zo voelt als dit verdorde bosje fresia’s. Je bent “op” nu de verbinding met je bron verbroken is. Je witte bloemen zijn licht verschrompeld en subtiel verkleurd naar een perkamentachtig geel. Je bent niet zoals de tulp waarbij langzaam de kleur van de bloemblaadjes vervagen om ze vervolgens te laten vallen ten teken dat je aan het einde van je latijn bent maar je vraagt je wel af hoe je überhaupt in deze vaas terecht bent gekomen. 

Was je maar een orchidee of cactus, stevig met je wortels in de grond. Je geniet van aandacht maar kunt ook prima een tijdje zonder. Die periodes alleen zorgen er zelfs voor dat je weer helemaal in bloei komt! En ja, niet iedereen vindt het gemakkelijk om met je om te gaan. Willen te veel of juist te weinig van je. Vinden dat je je aanstelt of dat je niet zo stekelig moet doen. Maar het is ok! Het is ok om te bloeien wanneer jij daar klaar voor bent. Het is ok om je terug te trekken als je daar behoefte aan hebt. Het is ok om jezelf te beschermen als het nodig is.

Wij mensen laten ons ook wel eens in een vaas stoppen met een reactie van je innerfresia of -tulp tot gevolg. We zijn veel beter af als we stevig geworteld zijn en in verbinding met onze bron. Orchideeën en cactussen hebben eigenschappen die overeen komen met die van gevoelige en introverte mensen. Er zijn natuurlijk nog meer, al dan niet bloeiende of vruchtdragende, planten met wie je je zou kunnen identificeren. Leuk gedachten-experiment om eens te doen nietwaar?!

Stel jezelf daarna de volgende vraag:

Hoe kom ik tot bloei?

Laat me weten wat je ontdekt hebt! Of wanneer je samen met mij op onderzoek wilt gaan naar het antwoord op deze vraag. Laten we in dat geval een afspraak maken!

Warmhartige groet,