Deel 1 van de C-serie: Contemplatie

In het woordenboek staat bij Contemplatie: Beschouwing. De term stamt van het Latijnse contemplatio, waarin templus afstamt van het Griekse werkwoord templein. Letterlijk betekent contemplatie “het scheiden van iets uit zijn omgeving”. Oftewel: van een afstandje kijken naar wat was of is. Klim je mee de KIJKPOST op?

Wie googlet op het woord “contemplatie” krijgt vooral links naar sites die vanuit het godsdienstige of filosofische oogpunt een beschrijving geven. Het geeft me het gevoel dat aandachtig en gewaarzijn voorbehouden is aan de biddende en denkende mens. Vooral niet aan de voelende mens terwijl het nu juist voor die voelende mens (Hay! Aangenaam) een openbaring is om vanaf een afstandje met aandacht te kijken naar wat zich voordoet, gewaar te zijn van wat zich binnen in afspeelt maar ook het opgewaaid stof van enerverende ervaringen neer te zien dalen.

Ik voel me altijd heel oud, tuttig en een megazeur als ik met mijn kinderen weer eens het onderwerp “schermtijd” bespreek. Via die schermen komt er veel informatie op je af. Je brein houdt van herhaling en je hele hormoonhuishouding helpt ook gezellig mee om vooral te blijven scrollen swipen en klikken. Maar wat moet je met al die informatie?

We kennen ook allemaal wel het gevoel dat je geleefd wordt door je agenda. Je wilt je baas tevreden houden, een leuke ouder zijn, sporten, op stap met je vrienden, reizen, zieke buren of familie verzorgen en spontaan ja zeggen op een feestje. Voor je het weet hol je van de ene naar de andere afspraak en is er amper ruimte om zelf invulling aan je dagen te geven. Wat wil jij dat het leven je gaat brengen?

Dat kun je bepalen als je daar de tijd voor neemt. Als je de stroom van informatie even stopt en een pas op de plaats maakt. Als je tijd neemt om met aandacht te kijken naar waar je bent, wat je doet. Als je de tijd neemt om je gewaar te zijn van dat knagend ontevreden gevoel dat dagelijks bij je is.

Pas op de plaats maken en gewaarzijn kan overweldigend zijn (dat was het, en is het soms nog, voor mij in ieder geval wel). Vanaf een afstandje wordt het al wat makkelijker dan wanneer je er midden in zit.

In deel 2 van de C-serie vertel ik je waar we vanaf de Kijkpost aandacht voor hebben en mee oefenen.

Warmhartige groet,

PS: hier lees je deel 2 van de C-serie: Compassie, en hier deel 3: Creativiteit