In het woordenboek staat bij Contemplatie: Beschouwing. De term stamt van het Latijnse contemplatio, waarin templus afstamt van het Griekse werkwoord templein. Letterlijk betekent contemplatie “het scheiden van iets uit zijn omgeving”. Oftewel: van een afstandje kijken naar wat was of is. Klim je mee de KIJKPOST op? Wie googlet op het woord “contemplatie” krijgt vooral links naar sites die vanuit het godsdienstige of filosofische oogpunt een beschrijving geven. Het geeft me het gevoel dat aandachtig en gewaarzijn voorbehouden is aan de biddende en denkende mens. Vooral niet aan de voelende mens terwijl het nu juist voor die voelende mens (Hay! Aangenaam) een openbaring is om vanaf een afstandje met…