Wensen en verlangens

Vanuit een verlangen ontstaan vaak verwachtingen. Zeker als je het je helemaal voor kunt stellen dat iets ook daadwerkelijk gebeurd. Toch krijg je niet altijd wat je verlangt. Is wat je verlangt ook altijd wat je nodig hebt? Wat nou als je zelf niet weet wat je nodig hebt maar dat dat wel precies is wat je krijgt?

In eerste instantie voel je je waarschijnlijk verbouwereerd, teleurgesteld, verdrietig en misschien wel boos: HALLO! Daar vroeg je niet om! Je bijt je helemaal vast om kost wat kost toch voor elkaar te krijgen dat je alsnog gewoon je wens vervult ziet. Dit kost energie en levert je naast negatieve emoties en gedachten vaak niet heel veel op. Wat zou er gebeuren als je ervoor zou kiezen om met verwondering en nieuwsgierigheid te onderzoeken wat er dan wèl is. Als je over je verwachtingen zou stappen om te kijken naar waar je staat.

Het kan verlammend werken om je in een situatie te bevinden waar je niet bewust voor gekozen hebt en niet te weten hoe het tij te keren. Het voelt tegennatuurlijk om stil te staan om in kaart te brengen waar je mee te maken hebt. Weten waar je staat, voelen waar het wringt is een eerste stap. Van daaruit kun je bepalen wat je wensen zijn voor toekomstige ervaringen, wat je nodig hebt om open te staan voor wat er op je pad gaat komen.

Rond bovenstaande wensput staan appel- en perenbomen. In het gras eromheen liggen afgevallen vruchten met beurse plekken, sommigen deels aangevreten. De vruchten in de boom hangen te hoog om ze zonder hulp te kunnen pakken. De verstilde plek, de oude bomen en de aanwezigheid van de wensput doen sprookjesachtig aan. Ik kan het niet helpen dat de volgende gedachte in me opkomt:

‘Hoe cool zou het zijn, als er nu gewoon een appel uit de boom valt voor mij!’

De appel valt niet uit de boom omdat ik honger had. Toeval? Magie? Of een teken dat mijn aandacht in staat is wonderen te verrichten?

Als alles mogelijk was, wat zou jij dan wensen?