Inspiratie,  Podcast

#9 The Artist’s Way, basistools

Lees hieronder de transcriptie van deze aflevering

Hay! Fijn dat je luistert naar deze aflevering van de Tussen de regels schrijven waarin ik je vertel over the Artist’s Way, een cursus die ik momenteel volg en wat de 2 belangrijkste elementen uit deze cursus zijn.Begin januari kreeg ik via Vanessa van Zinder en Magie een bericht doorgestuurd. Mirna Limon van Tekentrip riep daarin op om samen met haar de 12 weekse cursus van Julia Cameron te doen. Een cursus die door Julia ook wel het spirituele pad van creatief herstel genoemd wordt. 25 jaar geleden bracht Julia Cameron the Artist’s Way in boekvorm uit nadat zij hier al jaren les in gegeven had. Dit jaar kwam de jubileum editie uit wat Mirna inspireerde om om haar oproep te plaatsen. Het boek heb ik nu een jaar of 5 in huis, was er ook al eens zelf in begonnen. Maakte niet de hele cursus af maar had het geluk dat Julia Cameron begin 2019 naar Nederland kwam. Ik toog 2 dagen achter elkaar naar de Stevenskerk in Nijmegen om daar met ruim 100 anderen de cursus in een verkorte versie te doen. Nu ikzelf met week 4 van de cursus bezig ben verbaas ik me erover hoeveel er in 2 dagen gedaan kon worden en heo fijn het was om dat met een groep mensen van verschillende achtergronden en toch gelijkgestemd te hebben mogen doen.  Ik zal in volgende podcasts nog wel meer over de cursus vertellen maar voor nu begin ik met de belangrijkste instrumenten: The Morning Pages of ochtendpagina’s EnThe Artist’s Date oftewel het kunstenaarsafspraakje

The Morning Pages

Julia Cameron zweert bij Morning Pages. Elke ochtend, direct na het wakker worden schrijft zij 3 bladzijden in haar notitieboek. Deze kun je niet fout doen en het mag over van alles gaan: je moppers, de taken die je te doen hebt, je zorgen, het boek dat je leest of de beslissing die je te nemen hebt. Je gaat als het ware met de plumeau door je hoofd om al het spinrag te verwijderen zodat je creativiteit daarna volop de ruimte krijgt in een opgeruimd hoofd. Die 3 bladzijden kosten je ongeveer een half uur. Ik begon er al mee in 2016 en zet mijn wekker een half uur of 3 kwartier eerder dan ik echt op moet. Ja dat is in het begin ff wennen maar het enige dat ik hoefde te doen was rechtop gaan zitten, mijn notitieboek pakken en gaan schrijven. Er komt van alles op papier en het is niet de bedoeling dat je het terugleest. In ieder geval niet gedurende de 12 weken die de cursus duurt.
Wat schrijf je dan allemaal, vroeg mijn Jongste laatst. Ik zou niet kunnen bedenken wat ik moet schrijven want mijn hoofd is gewoon leeg ’s ochtends als ik wakker wordt.
Mijn antwoord is zoals altijd: ik bedenk niet wat ik ga schrijven. Ik zet mijn pen op papier en begin bijvoorbeeld met schrijven wat er zeer doet na het wakker worden (50 he) of wat ik gedroomd heb, of wat ik buiten hoor of het liedje dat in mijn hoofd kroop tijdens het wakker worden. En als mijn pen eenmaal in beweging is komt er vanzelf meer. En zoals ik in de vorige aflevering vertelde, ook wel eens iets waar ik liever niet of niet graag over schrijf. Volgens Julia is dat juist de bedoeling!  En weet je wat het fijne is: dat je er dan daarna niks mee hoeft. Het staat op papier, net als een aantal andere zaken en dan ga je over tot de orde van de dag. Ik heb gemerkt dat ik er inmiddels ook meestal verder niet meer zo aan denk. Eigenlijk alleen als ik een goed idee voor een workshop heb of als blijkt dat het belangrijk is dat ik een onderwerp met iemand bespreekbaar maak. Wat ik na er op papier over nagedacht te hebben gek genoeg toch makkelijker vind dan er alleen maar in mijn hoofd in rondjes over na te blijven denken.Ochtendpaginas schrijf je ongeacht hoe je je voelt, of je er nu zin in hebt of niet en of er iets zinnigs uit je pen komt of niet. Omdat je ze niet fout kunt doen (de enige fout die je kunt maken is ze niet te doen) geef je de Censor, je innerlijke criticus, geen kans zich ermee te bemoeien. En doet hij dat wel dan schrijf je dat op. Door de prut eruit te schrijven maak je ruimte waardoor het ook zomaar kan gebeuren dat er ineens een geweldig idee op je paginas verschijnt.

The Artist’s Date

Het 2e element is het Kunstenaarsafspraakje. Julia legt uit dat je net als in een vriendschap of partnerrelatie ook tijd vrij moet maken voor de kunstenaar in jezelf. Ruimte geeft aan je creativiteit, aan spel. Dat je wekelijks iets doet wat je gewoon leuk vindt om te doen, just for fun. Het leven bestaat vaak uit zoveel moetjes, alles moet nut hebben of een goed doel dienen. Of juist een ander, want we willen niet als egoistisch gezien worden of eenzelvig of saai. Iets voor jezelf doen, helemaal in je eentje is juist nodig om te leren ontdekken wat voor jou belangrijk is, te leren waar jij je energie uit kunt halen. Iets alleen ondernemen voelt in het begin wat gek. Ik mag dan geen relatie hebben maar op stap gaan doe ik toch liever samen met iemand. Al ontdekte ik wel dat dat niet voor alle uitstapjes geldt. Ik vond het bijvoorbeeld heerlijk om naar de kantoorboekhandel te gaan ( ja echt, daar word ik blij van!) Om alle tijd te nemen om de verschillende papiersoorten te bekijken, pennen uit te proberen of me te verwonderen over de kleuren vulpen inkt die er beschikbaar zijn. Door een museum dwalen en te kunnen mijmeren bij een schilderij zonder in de gaten te hoeven houden of ik achterblijf. Gewoon wat tijdschriften doorbladeren in de bieb die ik nog niet kende en naar een film gaan over een onderwerp dat me interesseert.  In deze periode van lockdown en beperkingen vind ik het minder makkelijk te realiseren. Of nou ja, er valt genoeg te bedenken wat je thuis kunt doen maar om daadwerkelijk de discipline op te brengen het ook te gaan DOEN valt mij in ieder geval niet mee. In de week dat ik deze podcast opneem zit ik in week 4 van de cursus en hebben we de opdracht gekregen om een minivakantie te maken van ons afspraakje: een hele weekenddag lang. Ik kan het nog niet echt bedenken waar ik nu een dag lang mee bezig kan zijn maar wie weet.
Wat ik tot nu toe deed en nog wil gaan doen

  • documentaire kijken (thank you Netflix!)
  • opruimen
  • online museum bezoek
  • kleding verven
  • met aandacht een CD luisteren of meedansen als was je bij het concert aanwezig
  • kleuren of verven, een nieuwe techniek uit proberen
  • een nieuw recept uit proberen
  • een fijne (niet werk gerelateerde) podcast luisteren
  • poetsen
  • tuinieren
  • wellness douche
  • brieven schrijven
  • kijken naar de wolken
  • wandeling maken/verdwalen op een plek waar ik nooit eerder was.

Voor mijn minivakantie kan ik tot nu toe alleen een combinatie van bovenstaande bedenken… Wat voor lekkers zal ik eens gaan bakken? En waar heb ik die heerlijke bodylotion? Oh en zal ik mijn nagels weer eens lakken die ik dan kan laten drogen terwijl ik naar de wolken kijk. En dan bezoek ik onder het genot van het heerlijke baksel als afsluiting een online tentoonstelling. Yep, dat klinkt wel als een minivakantie nietwaar?!

Tijd alleen doorbrengen betekent ook tijd besteden zonder je telefoon in je hand. Zonder je social media te openen. Ik betrap mezelf er regelmatig op dat ook ik langzaamaan steeds meer online ben en een FOMO ontwikkel. Zeker in deze week waarin een van de opdrachten is je te houden aan leesonthouding. Maar daarover meer  in een volgende podcast.
Ik ben wel benieuwd hoe jouw minivakantie eruit zou zien.  Als je nog leuke ideeën hebt, laat het me dan vooral weten, Ik vermoed namelijk dat ik nog wel eens zo’n vakantiedag ga plannen!

Dank je wel voor het luisteren naar deze aflevering. Graag tot een volgende!

Ik ben Esther, schrijfbegeleider en ervaringsdeskundig professional op gebied van mentale en fysieke uitdagingen. Ik weet hoe belangrijk het is om ruimte te maken voor je eigen wensen en verlangens en help je weer contact te maken met jouw creativiteit en intuïtie om zo op je Eigen Wijze invulling aan je leven te geven. Schrijven is hierbij een belangrijke tool om je te helpen tussen de regels tevoorschijn te komen! Telkens weer ben ik vol verwondering over hoe woorden die lange tijd tussen de regels verzwegen zijn gebleven tevoorschijn komen wanneer pen en papier een vertrouwde en veilige plek blijken te zijn.