#20 Als er even geen woorden zijn

Lees hieronder de transcriptie van deze aflevering

Hay! Leuk dat je luistert naar deze aflevering van Tussen de regels Schrijven waarin we het nu eens niet alleen over schrijven gaan hebben.

Ik geloof dat ik het al eens eerder benoemd heb maar er zijn periodes waarin het minder goed lukt om je gevoelens onder woorden te brengen. Waarin je gedachtes van de hak op de tak springen, áls het überhaupt al lukt om ze af te maken. Dat kan zijn omdat er veel op je bordje ligt of juist te weinig, of omdat je voor een uitdaging staat die je onwijs spannend vindt of omdat je meer wilt dan mogelijk is. Dat laatste ervaren we het afgelopen jaar met zijn allen maar als je fysiek of mentaal kwetsbaar bent ervaar je dat dagelijks.

Als er iets is wat ik geleerd heb van mijn mijn eigen kwetsbaarheid en die van van anderen is het dat woorden niet altijd helpen. Praten niet altijd helpend is en schrijven dus ook niet. We willen onszelf zo graag begrijpen, we willen zo graag snappen waarom we doen wat we doen. En daarvoor is het nodig om even een pas op de plaats te maken maar als je lijf vol spanning en emotie zit en je hoofd vol onaffe gedachten dan is stil gaan staan behoorlijk eng… Dan kun je namelijk niet anders dan dat alles vóelen. En gevoel hoef je niet gelijk te duiden, hoe graag je dat ook zou willen. Waarschijnlijk denk je: als ik weet wat er speelt, als ik weet waarom ik me zo voel dan kan ik er iets aan doen zodat het gevoel verdwijnt en dan kan ik weer door. Zo werkt het echter niet met gevoel. Duurde bij mij ook een tijd hoor, voor ik dat door had. Gevoel is er nou eenmaal. Gevoel wil jou iets vertellen en als je niet luistert gaat het zijn best doen jou wel te laten luisteren. Wat begint met vage klachten, pijntjes in je lijf en vergeetachtigheid kan uitmonden in overspannenheid, fysieke uitvalsverschijnselen en depressie. Beter bekend als burn-out.

Gevoel wil en mág er gewoon zijn. Niet elk gevoel is prettig. Natuurlijk voelen we het liefst alles in de categorie BLIJ en houden we ANGST, BOOSHEID en VERDRIET zo ver mogelijk bij ons vandaan. Zeker als dit aan oude pijn raakt. Je kunt je dan zelfs in het nauw gedreven of machteloos voelen als je op dat moment moet verwoorden wat er in je omgaat.
Het leren kennen, herkennen en omgaan met je emoties is een heel proces, hier zijn we een leven lang mee bezig want het leven biedt ons telkens weer nieuwe uitdagingen om je tanden in te zetten.  Waar ik vroeger wegdook in klusjes en me aan de regels houden om overeind te blijven wanneer ik me overmand voelde door gevoelens die ik niet kon duiden, zo sta ik nu wat vaker stil om even te checken hoe het met me gaat zodat ik het zich niet meer opstapelt. Want het begint altijd klein en wanneer het klein is heb je nog de mogelijkheid om bij te sturen, om spanning af te laten vloeien. Er zijn verschillende manieren om dat te doen. Lekker in beweging zijn, klussen of tuinieren, sauna of massage of een creatieve bezigheid zoeken. Deze activiteiten hebben 1 ding gemeen: je aandacht verlegt zich naar de fysieke bezigheid.

Het is heel fijn om in elke categorie een activiteit te hebben maar aangezien deze podcast over creatief dagboekschrijven gaat, zal ik wat dieper ingaan op de categorie creatieve bezigheid.  Wist je bijvoorbeeld dat het fijn is om patronen te maken wanneer je je angstig voelt? Lijnen trekken, 3 hoekjes uit papier knippen, ruitjes op ruitjespapier in kleuren. Het geeft je een gevoel van voorspelbaarheid en laat jou de regie voeren over wat er gebeurt. Wanneer je boosheid voelt kun je de kracht die dit oproept kwijt door met je handen en een stuk klei vorm te geven aan boosheid. Vind je het gevoel van klei aan je vingers niet fijn pak dan een stuk papier, een rietje en ecoline en blaas de ecoline in slierten over het papier of neem een stift mee en wandel naar een watertje in jouw omgeving.

Het scheuren van papier, of dat nou plaatjes uit tijdschriften zijn of repen gekleurd papier geeft uiting aan verdriet over wat was of nooit zal zijn. In een later stadium kun je deze scheursels maar ook de patronen die je getekend hebt en de ecoline blaaskunst gebruiken in een artjournal of om een ansichtkaart of collage mee te maken. Maar dat hoeft niet natuurlijk.

Al deze uitingen zijn net als gevoelens en emoties die opkomen, een moment opname.

Iemand vergeleek het ooit eens met een scheet. De lucht die de scheet verspreid is er gewoon daar kunnen we ons heel druk over maken, met vingers gaan wijzen en van alles van vinden maar feit is: na 3x ademhalen ruik je m niet meer. Die heisa heeft je energie gekost en misschien wel nog meer gedoe opgeleverd dan wanneer je de scheet maar gewoon even zijn gang liet gaan. Wanneer je het de ruimte gaf zonder oordeel.  Wat ik maar wil zeggen: gevoel komt en gaat. Ook als het moeilijke gevoelens zijn die niet na 3x zuchten  verdwijnen wat ook helemaal oké is. Creatief dagboekschrijven is niet bedoelt om gevoelens en gedachtes te laten verdwijnen maar juist om er ruimte aan te geven, ze te leren kennen om ze beter te leren herkennen en een vorm te vinden om hiermee om te gaan. Een manier te vinden onszelf te geven wat we op dat moment nodig hebben.

Het afgelopen jaar zijn we allemaal uitgedaagd om opnieuw naar onze manier van ontspannen te kijken, werden we gedwongen een vorm te vinden voor het omgaan met emoties en gevoelens. Ik ben benieuwd hoe jouw reis hierin is geweest? Wat heb jij ontdekt over jezelf of welke nieuwe creatieve bezigheid is inmiddels niet meer uit je dagelijks leven weg te denken?

Dank je wel voor het luisteren, Creatieve groet en heel graag tot een volgende!