#13 Schrijf onzin!

Lees hieronder de transcriptie van deze aflevering

Hay! En welkom bij deze aflevering van “Tussen de regels schrijven” waarin ik pleit voor het schrijven van onzin.
Ga zitten en schrijf! Beter of makkelijker kun je het niet maken…

Soms heb je al jaren het gevoel dat er een verhaal in je opgesloten zit. Een verhaal dat dringend vertelt wil worden. Toch lukt het je maar niet om er een letter van op papier te krijgen.
Soms omdat je niet weet waar je beginnen moet, soms omdat het je nerveus, angstig of verdrietig maakt zodra er ook maar aan denkt dat het verhaal ooit gelezen gaat worden. En dan is er ook nog eens dat vervelende kritische stemmetje dat jou vertelt dat het verhaal het schrijven niet waard is, dat je er niks van bakt van dat schrijven, dat het iets is voor later als je groot bent.

Ik ga je een geheim vertellen: Jouw verhaal hoeft niet in 1x op papier. Je verhaal hoeft niet gelijk goed of logisch op papier. En weet je, jouw verhaal hoeft zelfs niet voor een lezer op papier. Gun jezelf om alles op te schrijven wat er geschreven wil worden. Gun het jezelf om zonder te corrigeren te schrijven. Schrappen en schaven kan altijd nog. Gun het jezelf om op verkenning te gaan, om uit te wijden, ogenschijnlijke zogenaamde onzin te schrijven. Die zogenaamde onzin moet eerst op papier komen soms, moet uit je systeem geschreven worden zodat er ruimte ontstaat voor waar het werkelijk over gaat. Een manier om dit voor elkaar te krijgen is het dagelijks schrijven van de Morning Pages, 3 met de hand geschreven bladzijden die je schrijft direct na het wakker worden. Ik vertelde je er al over in een vorige podcast. Julia Cameron is de bedenker van de Morning Pages en beschouwt deze als een onmisbare tool in het helingsproces van geblokkeerde schrijvers, kunstenaars, artiesten. Mensen die om wat voor reden dan ook gestopt zijn met het uitvoeren van hun ambacht, hun kunst. Gestopt met het laten stromen van hun artistieke vermogen waardoor de creativiteit opdroogde.

Door het schrijven van de Morning Pages begint er langzaamaan weer leven te komen in die creativiteit. Komt langzaamaan op papier wat je wensen en verlangens zijn. Soms onlogisch (als je een taal wilt leren van een land waar je nog nooit geweest bent), onpraktisch (als je graag zou moestuinieren  en je 6 hoog woont)  of confronterend (als iets keer op keer tevoorschijn komt terwijl je zo je best doet het te blijven negeren).  En soms is daar ineens een stuk van je verhaal, een ingang, een opening waardoor je ziet dat ook voor het schrijven van je verhaal je gewoon moet gaan zitten en schrijven.  Het geeft niet als je innerlijke criticus er van alles van vindt, blijf schrijven. Het geeft niet als er emoties los komen, schrijf dan in korte sessies van 10 minuten. Doe een huishoudelijk klusje, maak een wandeling, haak of brei een toer aan je sjaal, kijk naar een herhaling van je favoriete programma en keer daarna weer terug naar het papier. Het geeft niet wat je dan weer schrijft, áls je maar schrijft. Ook als je denkt dat het onzin is. Het enige dat je hoeft te doen is schrijven. Waar dit deel in jouw verhaal hoort komt later en hoef je nu dus nog niet te weten of te bepalen. Schrijf!

Dank je wel voor het luisteren naar deze aflevering. Ik wens je een fijne schrijftijd, zelfs al is het maar 10 minuten! Heel graag tot de volgende!